حق طلاق

 هرچند
در موارد خاصى نیز زن حق دارد از دادگاه طلاق بخواهد ، اضافه بر آن که زن
مى‏تواند با شرط ضمن عقد در پیمان زناشویى ، هر وقت بخواهد از مرد طلاق
بگیرد.

در شریعت یهود زن حق طلاق ندارد. به مجرد اینکه
مرد از زنش ناراضى باشد ، مطلقا مى‏تواند او را رها سازد. پیوند زناشویى
به مجرد نیت مرد ، قابل گسست است و نیازى به اثبات و ابراز نیست. شرایط و
تشریفات خاصى ندارد .

در دیانت مسیح براى هیچ یک از زن و
مرد حق طلاق وجود ندارد و پیوند زناشویى تنها زمانى قابل گسست است که زن
مرتکب زنا شده باشد. شاید عدم مشروعیت طلاق در آیین مسیحیت بدین علت باشد
که زن و مرد به حضرت مریم و مسیح (ع) اقتدا نکرده و با انعقاد پیمان
زناشویى جرم بزرگى را مرتکب شده‏اند. بنابراین لازم است به پاى این عمل
ناروا بسوزند و با این بندى که خود بر خویشتن نهاده‏اند عذاب شوند.

طلاق
در اسلام و در وقت ضرورت مشروع است ولى شارع براى آن که زندگى زناشویى زود
از هم نپاشد و دامنه ی آن گرداب خطرناک به افراد بى‏گناه دیگر زیان نرساند
، به مجرد این که مردى از همسرش ناخرسند باشد راه طلاق را نشان نمى‏دهد ،
بلکه او را به بردبارى و شکیبایى دعوت مى‏کند و قرآن راه جلوگیرى از جدایى
زوجین را به بهترین طریق عملى نشان داده است:

منبع : برگرفته از کتاب" دایرة المعارف تشیع"- نویسنده: خدیجه بوترابى – با تغییر و تلخیص

 نوشته شده توسط محمد نوروزی در جمعه 88/5/16 و ساعت 11:47 صبح | نظرات دیگران()